Prinsesje Lotte...

Nu moet ik toch echt even een blogje wijden aan het feit dat Lotte toch ook haar hele lieve kanten heeft hoor. Ik schrijf zo nu en dan over onze frustraties over het opvoeden van onze ondeugende peuter. Maar dat zijn natuurlijk de extreme situaties, die vaak ook wel lachwekkend zijn, als ik ze later terug lees (als ik er midden in zit, kan ik er minder hard om lachen:). Maar ik voel me nu toch geroepen om ook te vermelden hoe lief Lotte is!
Dat doe ik niet voor mezelf, maar voor mijn schoonmoeder. Heerlijk mens is dat, past altijd op onze kids en is dus erg betrokken bij ons, maar vooral het leven van onze kids. Wat was ze dan ook boos toen ze laatst hoorde dat "iemand"  de verhalen over ondeugende Lotte zó ernstig opnam, dat die persoon vond/vindt dat Lotte maar eens een stevige tik op de vingers nodig heeft.
Tja, wat moet je zeggen op zo'n oordeel? Dat het bij de wet momenteel toch echt verboden is, zelfs de corrigerende tik? Dat wij zo'n opvoeding niet hanteren? Of gewoon dat ze zich nergens mee moeten bemoeien? Eigenlijk is alle aandacht teveel, want zulke mensen verdienen geen aandacht.
Tóch besteed ik er een klein blogje aan.
Ik merk namelijk bij Lotte meer oordelen, dan wat 'normaal' is. Tuurlijk heeft iedereen een mening over jou, je gezin, maar vooral je opvoeding. Je kinderloze vriendinnen weten zéker dat ze alles later zó anders gaan aanpakken dan jij het doet met je kids (net zoals je zelf dacht toen je nog geen kids had en nu toch moet bekennen dat jij hetzelfde doet:). Dan heb je nog vriendinnen mét kids die het óf veel beter kunnen dan jij, óf vriendinnen bij je komen met vragen of tips óf vriendinnen die gewoon gezellig met een bak thee heerlijk lachen om dezelfde opvoed-blunders.
Daarnaast merk ik dat er mensen zijn die bij Lotte nog een andere quasi-psychologische opvatting hebben. Er zijn mensen die denken dat Lotte's opvoeding anders loopt omdat wij haar zielig vinden, omdat ze al zoveel meemaakt, of omdat ze 'ziek' is. Nou geloof mij, wij zijn strenger voor haar dan we ooit voor Jesper geweest zijn.
Dan heb je nog mensen die denken dat wij strenger zijn voor haar, juist omdat ze zoveel meegemaakt heeft. Voor al die mensen: nee hoor, we zijn gewoon strenger voor Lotte omdat ze veel ondeugender is dan Jesper ooit geweest is!
Dan zijn er nog mensen die vinden dat we Jesper soms meer of soms juist minder aandacht geven dan nodig is, omdat Lotte zoveel meemaakt.
Tegen al die mensen die iets vinden over ons, zou ik willen zeggen dat wij ons best (proberen) te doen en dat wij net zo'n gewoon gezin zijn als een ander gezin.
En dan heb je dus een persoon die blijkbaar vindt dat Lotte een ferme tik verdient, omdat opa/oma en papa/mama niet de opvoeding hanteren die in haar opvatting past. Wat ben ik dan gelukkig dat Lotte in ons gezin geboren is, en niet in de hare. Want in ons gezin mag Lotte (tot op zekere hoogte) ondeugend zijn, fijn spelen in huis met écht speelgoed, zonder bang te hoeven zijn om iets in huis te verplaatsen of iets vies te maken. Lotte kan in óns gezin kind zijn. Zoals het hoort....