Voor Jesper is het ook een bewogen jaar geweest. Eerst naar een ander huis, een andere slaapkamer en dan komt er ook nog een baby bij. Daar gaat de aandacht voor hem alleen... Begin dit jaar is hij drie jaar geworden en gaat sinds kort drie keer per week naar de peuterspeelzaal. Het wordt al een echt ventje... Over hem kan ik een boek volschrijven. Vooral die uitspraken van hem.
Hier wat 'klassiekers':
Jesper en ik zitten in december in de auto en hebben het over het kerstverhaal. Ik vertel hem in het kort en op peuterniveau over de baby die geboren is. Vooral het stukje over de drie wijzen die op bezoek kwamen, vond Jesper erg interessant. Want die hadden namelijk kado's bij zich... De logische vraag die daarop volgde, was natuurlijk: "Mama, wat voor kado's hadden ze dan?". Ik leg netjes uit: "goud, mirre en wierook". Herhaalt Jesper: "Ja maar, wat moet die baby nou met hout, peren en bier ook?"...
Nadat Lotte al een tijdje huilde en ik ze de hele tijd op de arm had, zei Jesper: "ah mama, leg Lotte maar op bed joh, ze is moe"... Oftewel: wegleggen dat kind want ík wil aandacht!!!
Dat Jesper álles hoort en vooral ook de woorden die hij juist niet zou mogen horen, werd me duidelijk toen ik (hoog)zwanger was van Lotte. Ik liep met Jesper door de stad, toen ik voor de zóveelste keer naar de wc moest. Gelukkig was er een een koffiezaak in de buurt, vol met oudere mensen heerlijk aan een kopje koffie. Toen we binnen kwamen, keken de meesten vertederd naar Jesper. Ik vroeg aan de serveerster of ik gebruik mocht maken van het toilet. Zegt Jesper kei hard: "Mama, moet je zeiken hé?".... Daar sta je dan...
Wordt vervolgd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten