Ja, iedereen mag het weten, Jesper is verliefd! Op mama! Euh... én op Lotte, papa, zijn neefje Max en zijn vriendje Bram van de peuterspeelzaal... Maar goed, hij is dus óók verliefd op mama. Laatst zaten we fijn samen op de bank en toen vertelde hij het aan mij. "Mama, ik ben u-liefd op jou". Wat een mooi moment. Ik vertelde hem natuurlijk dat ik ook verliefd was op hem. Ik moest natuurlijk gebruik maken van dit moment, want zo vaak komt het niet meer voor dat hij eens lekker komt 'kroelen' met mama. Ik had een goed idee. We zouden tegen elkaar allemaal lieve dingen zeggen, waarom we verliefd waren op elkaar. Ik begon. Ik noemde alles op waarom ik verliefd was op hem: omdat hij zo'n lieve jongen was, een stoere vent, omdat hij lief is voor zijn zusje, omdat hij mama goed meehelpt, omdat hij zo goed kan spelen, omdat hij zo knap is, etc. Ik praatte en praatte maar en hij luisterde aandachtig naar mij. "Dank je mama", zei hij toen ik eindelijk klaar was. Mijn hart smolt... Toen vertelde ik hem dat het zijn beurt was om te vertellen waarom hij juist verliefd op mij was. Ik ging er eens goed voor zitten en was heel erg benieuwd wat voor liefs hij allemaal over mij zou gaan zeggen. De tranen prikten al in mijn ogen bij het idee dat hij met dat schattige snoetje allerlei lieve dingen over me zou gaan zeggen.
Na even nagedacht te hebben, zei hij resoluut: "Mama, ik ben u-liefd op jou omdat.........
jij zo goed kan opruimen!".
Dat was het....
Tja, zo'n opmerking zet je dan toch weer even met beide benen op de grond... Wát nou emancipatie???
1 opmerking:
Whahahaha ja het is een "Man" he ;-). :-P
Een reactie posten